متخصص ارتودنسی

کاربرد لیگاتور(بست کشی) یا اورینگ

اهمیت ابزار ها و تجهیزات ارتودنسی در اینکه متخصصین بتوانند به طور کامل خصص خود را در زمینه ی زیبا سازی دندان ها ارائه بدهند اهمیت دارد. یکی دیگر از این ابزار ها به این صورت است. لیگاتور کش کوچکی است که جهت نگه داشتن سیم ارتودنسی روی براکت ها بکار می رود. لیگاتورها در رنگ‌های مختلف عرضه می‌شود و بیمار دامنه انتخاب گسترده‌ای از سفید تا رنگ‌های شاد دارد.

کش ارتودنسی

کشیا رابر بند الاستیکی یکی از اجزا متحرک بریس است که به هوک‌ها (قلاب‌های) روی بریس متصل می‌شود. این کش قدرت و توانایی حرکت دادن دندان در جهت‌هایی را دارد که انجام آن با استفاده از بریس دشوار یا غیرممکن است. گاهی از سیم های نازک فلزی تحت عنوان کوبایاشی جهت ایجاد قلابی دور براکت استفاده می شود تا کشی ارتودنسی به آن وصل شود. از هوک نیز برای اتصال کش کمک گرفته می شود؛ هوک ها روی براکت ها یا بند ارتودنسی می باشند.

مشاهده پست مشابه : در مورد فیس ماسک

فیس ماسک در ارتودنسی

یکی از دستگاههایی که در ارتودنسی است و ما در این مطلب آن را مرد بررسی قرار میدهیم فیس ماسکاست . شما در اینجا و مطالب بعدی با این دستگاهها آشنا میشود در مرد این دستگاه باید بدانید که جهت تحریک رشد فک بالا به سمت جلو و پایین استفاده می شود. بهترین سن درمان با این دستگاه قبل از ۱۰ سالگی در بیمارانی است که فک پایین آنها نسبت به فک پایین جلوتر می باشد.

بریس لینگوال یا زبانی

نام دیگر ابزار هایی که در تجهیزات پزشکی بکار برده میشود بریس زبانی یا لینگوالاست اهمیت این تجهیزات بسیار زیاد بالا است و کاربرد حساسی دارند متخصصین در این زمینه مهارت زیادی دارند ارتودنسی پشت دندانی نوع جدیدتری از بریس فلزی است که به سطوح پشتی دندان‌ها متصل می‌شود و برای دیگران قابل تشخیص نیست.

آشنایی با آماده‌سازی قبل از باندینگ ارتودنسی

پیش از انجام هر کاری لازم است که ما برای این کار زمینه هایی را فعال کنیم.باندینگ در ارتودنسی از این مسئله جدا نیست و نیازی به آماده سازی دارد.بنابر این ادامه این مطلب را تا انتها بخوانی تا به این نکته برسید.

خشک بودن محیط درمان از آن رو بسیار مهم است که مواد مورد استفاده برای باندینگ باید روی سطح مینای تمیز اعمال شود. بسیاری از پرایمرها و بعضی از مواد چسب هیدروفیل یا آب دوست هستند، اما در صورت آلودگی با آب دهان عملکرد مناسبی نخواهند داشت. پروتئین‌های آب دهان به سرعت با سطح مینای دندان واکنش می‌دهند و به آن می‌چسبند و لایه‌ای به نام پلاک یا پلیکل تشکیل می‌شود که از باندینگ ارتودنسی مناسب جلوگیری می‌کند. در نتیجه در طول درمان سطح مینا باید به دور از زبان، گونه و لب‌ها نگه داشته شود.

روش باندینگ ارتودنسی چیست؟

پشت بریس طراحی توری مانندی دارد. زمانی که چسب روی براکت و دندان زده می‌شود، ترکیب مینای آماده‌سازی شده و پایه مشبک براکت اتصال خوبی را به دست می‌دهد.

امروزه جایگذاری بریس و عمل باندینگ معمولاً طی مراحل زیر انجام می‌شود:

• دندان با خمیری بدون طعم پولیش زده می‌شود، این عمل مشابه پولیش زدن بعد از جرم‌گیری است.
• برای خشک نگه داشتن محیط درمان و بهتر دیدن دندان‌ها از رترکتور گونه استفاده می‌شود.
• دندان‌ها با جریان هوای ملایم خشک می‌شود، ماده آماده سازی کننده یا کاندیشنر (اسیداچ) روی سطوح جلویی دندان‌ها زده می‌شود و 30 ثانیه روی سطح باقی می‌ماند.
• اسید پاک می‌شود و دندان دوباره با هوا و ساکشن خشک می‌شود. پرایمر روی دندان زده می‌شود.
• سیمان باندینگ پشت بریس زده می‌شود، سپس بریس روی دندان قرار داده می‌شود.
• براکت در موقعیت دقیق روی دندان گذاشته می‌شود و سیمان باندینگ اضافی پاک می‌شود.
• اگر سیمان باندینگ به نور حساس باشد، می‌توان چسب را با تابش نور آبی سفت کرد. بعضی از عامل‌های باندینگ با مواد شیمیایی سفت می‌شوند و با نور واکنش نمی‌دهند.
• رترکتور گونه برداشته و سیم‌ها قرار داده می‌شود.